رئیس بنیاد ملی توانمندسازی گندمکاران ایران گفت: به دلیل تعیین نامناسب نرخ خرید تضمینی گندم در سال زراعی جدید سطح زیر کشت این محصول مهم و راهبردی کشاورزی کشور دچار افت شده است.

به گزارش خانه کشاورز، عطا الله هاشمی (عضو شورای مرکزی خانه کشاورز) افزود: شورای اقتصاد قیمت خرید تضمینی گندم در سال زراعی جاری را دو هزار و 200 تومان تعیین و اعلام کرده این در حالی است که قیمت محصول مزبور نباید کمتر از دو هزار و 500 تومان به ازای هرکیلوگرم باشد.

وی همچنین اظهارداشت: کمتر از این عدد نه تنها برای کشاورز صرفه اقتصادی ندارد بلکه ضرر هم خواهد کرد.

رئیس بنیاد ملی توانمندسازی گندمکاران ایران گفت: متاسفانه به دلیل تعیین نامناسب نرخ خرید تضمینی گندم در سال زراعی جدید سطح زیر کشت این محصول مهم و راهبردی کشاورزی دچار افت شدید شده است.

وی در ادامه افزود: عدم استقبال کشاورزان از بذرهای تولیدی بوسیله شرکت های تولیدکننده بذر در کشور خود شاهدی صادق بر این مدعاست.

هاشمی بیان داشت: کارخانجات و شرکت های تولیدی بذر در کشور اکنون اعلام ورشکستگی می کنند بواسطه اینکه بذر گواهی شده و مادری تولیدی این کارخانجات به سبب عدم استقبال کشت گندم از سوی کشاورزان روی دست آنان مانده است.

وی تصریح کرد: هزینه تولید گندم در کشور بسیار بالاست از اینرو تا رسیدن به قیمت عادلانه ای که کشاورز متضرر نشود پیگیر موضوع خواهیم بود.

رئیس بنیاد ملی توانمندسازی گندمکاران ایران گفت: دولت در شرایط حاضر به دنبال اینکه برای ذخایر استراتژیک خود گندم از خارج وارد کند این بنیاد اعلام کرده به همان میزانی که دولت می خواهد برای واردات گندم ارز به خارج از کشور منتقل کند با توجه به مسائل و مشکلات تحریم با همان قیمت از کشاورز داخلی اعلام خرید کند حداقل در عرض 15 روز گندم مورد نیاز ذخایر استراتژیک در داخل قابل تامین است.

وی با بیان اینکه قیمت واردات گندم به ازای هر تن بین 270 تا 280 دلار است، افزود: اگر با دلار 10 هزار تومانی محاسبه شود فقط قیمت جهانی خرید گندم جدا از مسائل و مشکلات تحریم ها و هزینه های دیگر بین دو هزار و 700 تا دو هزار و 800 تومان خواهد بود.

هاشمی اظهارداشت: سال زراعی گذشته به دلیل تعیین نامناسب خرید تضمینی گندم کشاورزان از تحویل گندم تولیدی خود به سیلوها و مراکز خرید خود داری کردند.

وی ادامه داد: هم اکنون به میزان کافی گندم در انبارکشاورزان، کارخانه ها، واسطه ها و غیره درکشور وجود دارد بنابراین دولت برای تامین ذخایر استراتژیک خود بجای واردات می تواند گندم مورد نیاز خود از طریق گندم های داخلی تامین کند.